Aslında yazmayı çok seven ,günlük yazan biri olarak ne yazacağımı bilememek garip geldi.E tabi günlüğümü yalnız ben okuyorum şimdi ise birileri okursa kaygısı yaşıyorum.Sanırım her blogger hikayesinin başlangıcında buna benzer şeyler olabilir.
Aslında çok daha önce başlayıp iki güzel yavrumun en özel anlarını resimlerle destekleyerek bir bütün oluşturmak istemiştim ama kısmet bugüneymiş.Yıllar sonra açıp baktıklarında en güzel ve özel anlarını yeniden yaşamaları için ,kaybolmayan bir anı defteri olmasını diliyorum.Oğluma 3,5 kızıma 2 yıl geç kalmış olarak başlıyorum yazmaya.Aslında yazdıkça rahatlıyor huzur buluyor insan.
Evli ve iki çocuk annesi ve de sınıf öğretmeni olarak yaşadıklarımı,heyecanlarımı,kaygılarımı,üzüntü ve sevinçlerimi paylaşacağım kocaman resimli bir defter olacak benim için...
Sevgilerle...
